อุทยานแห่งชาติ hen Kawésqarก่อตั้งขึ้นในเขตปาตาโกเนียของชิลีในปี 2019 มีทหารพรานเพียงคนเดียวที่รับผิดชอบขนาดเบลเยียมที่ขยายตัวออกไป ฟยอร์ดป่าไม้และยอดเขาแอนเดียนเป็นถิ่นทุรกันดารล้ำค่าซึ่งเป็นหนึ่งในระบบนิเวศที่เหลืออยู่ไม่กี่แห่งที่ไม่ได้รับความเสียหายจากกิจกรรมของมนุษย์ควบคู่ไปกับบางส่วนของอเมซอนซาฮาราและไซบีเรียตะวันออก slotxo
เจ้าหน้าที่ของชิลีหวังว่าสักวันหนึ่งKawésqarจะเป็นไปตามมาตรฐานระดับสูงสำหรับพื้นที่คุ้มครองที่กำหนดโดยสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) และเข้าสู่“ รายชื่อสีเขียว” ขององค์กร pussy888
ของ IUCN รายชื่อสีเขียวของพื้นที่คุ้มครองและอนุรักษ์เป็นที่รู้จักกันน้อยดีกว่าของรายการสีแดงของสายพันธุ์ที่ถูกคุกคาม แต่ในสัปดาห์นี้ 10 เว็บไซต์มากขึ้น - ในวิตเซอร์แลนด์ฝรั่งเศสและอิตาลี - ประสบความสำเร็จสถานะรายการสีเขียวนำรวมถึง 59 แห่งใน 16 ประเทศ เขตอนุรักษ์ธรรมชาติแห่งชาติ Contamines-Montjoie ใกล้กับ Mont Blanc เป็นหนึ่งในเจ็ดที่เพิ่มเข้ามาในฝรั่งเศสโดยเพิ่มไซต์ของประเทศเป็น 22 แห่งซึ่งเป็นจำนวนที่สูงที่สุดในโลก ไซต์ประมาณ 500 แห่งใน 50 ประเทศกำลังดำเนินการเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนด 17 ประการเกี่ยวกับธรรมาภิบาลการวางแผนการจัดการและการรักษาธรรมชาติเพื่อให้บรรลุสถานะนี้
ในชิลีมาตรฐานได้สนับสนุนการขับเคลื่อนการอนุรักษ์ครั้งใหญ่รวมถึงการอัปเกรดระบบอุทยานแห่งชาติ ประเทศได้จัดตั้งเครือข่ายพื้นที่คุ้มครองขนาดใหญ่ใน Patagonia โดยมีทหารพรานเพิ่มขึ้นในKawésqar ในวันคุ้มครองโลกประเทศชิลีประกาศว่าจะนำสวนสาธารณะสองแห่งเพื่อขออนุมัติรายชื่อสีเขียว
“ รายการสีเขียวเป็นโอกาสสำหรับปณิธานและความหวัง การอนุรักษ์มักเกี่ยวกับบัญชีแดงภัยคุกคามและการสูญพันธุ์ที่อาจเกิดขึ้น นี่คือสิ่งที่ตรงกันข้าม” Víctor Lagos San Martínหัวหน้าฝ่ายตรวจสอบการพัฒนาและการกำกับดูแลพื้นที่ป่าที่ National Forest Corporation ของชิลีกล่าว “ รายการช่วยให้เราทราบว่าเราจะวาดดาวเคราะห์ให้เป็นสีเขียวได้อย่างไร มันช่วยแผนการของเราสำหรับระบบอุทยานแห่งชาติ”
จุดแข็งอย่างหนึ่งของมาตรฐานคือไม่ได้ให้รางวัลแก่ผู้ต้องสงสัยตามปกติในการอนุรักษ์เสมอไปตามคำกล่าวของ James Hardcastle ซึ่งเป็นผู้นำในการริเริ่มรายการสีเขียวของ IUCN ออกแบบมาเพื่อรับรู้เรื่องราวความสำเร็จทั้งเรื่องใหญ่และเรื่องเล็ก นอกเหนือจากอุทยานแห่งชาติที่จัดตั้งขึ้นแล้วเขตอนุรักษ์ของชนพื้นเมืองและสวนสาธารณะประจำจังหวัดได้รับสถานะแล้วในขณะที่พื้นที่คุ้มครองที่รู้จักกันดียังคงดำเนินการเพื่อให้ได้มาซึ่งรายชื่อ
Hardcastle กล่าวว่ามาตรฐานนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อปรับปรุงคุณภาพของงานอนุรักษ์ทั่วโลกและหากจำเป็นให้ส่งเสริมให้สวนสาธารณะและรัฐบาลเผชิญหน้ากับความจริงที่ยากลำบากเกี่ยวกับสิทธิของชนพื้นเมืองและรูปแบบการท่องเที่ยวที่ไม่ยั่งยืน
“ เรามีพื้นที่คุ้มครองประมาณ 250,000 แห่งและการศึกษาทั่วโลกแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่ไม่ได้รับการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพ” เขากล่าว “ การอนุรักษ์ที่ประสบความสำเร็จจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อคุณได้รับความสมดุลในการดูแลผลประโยชน์ของท้องถิ่นและคุณค่าของท้องถิ่นโดยอ้างอิงถึงองค์ประกอบระดับชาติและระดับนานาชาติ”
ความมุ่งมั่นที่จะปกป้องผืนดินและทะเลประมาณ 30% ภายในปี 2573มีแนวโน้มที่จะตกลงกันได้ในอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพซึ่งมีกำหนดจะจัดขึ้นในปลายปีนี้ที่เมืองคุนหมิงประเทศจีน
หลายสิบประเทศรวมทั้งสหราชอาณาจักรคอสตาริกาและฝรั่งเศสได้ให้คำมั่นสัญญาแล้ว
Hardcastle หวังว่ามาตรฐานรายการสีเขียวจะหยุดประเทศที่กำหนดให้มีการควบคุมพื้นที่อย่างเข้มงวดในนามของการอนุรักษ์ธรรมชาติเพื่อให้เป็นไปตามพันธะสัญญาเหล่านี้
“ รายการสีเขียวไม่ใช่การประกวดความงามหรือการแสดงว่าใครใหญ่ที่สุด เรามีพื้นที่เช่นเขตสงวน Amarakaeri ในเปรูซึ่งเป็นดินแดนของชนพื้นเมือง การอนุรักษ์มีประสิทธิภาพเทียบเท่ากับรูปแบบการป้องกันที่เข้มงวดหากไม่ดีไปกว่านั้น เมื่อคุณมีไซต์เล็ก ๆ ในรายการสีเขียวคุณจะได้เปรียบในการแข่งขันเล็กน้อยเพื่อให้บรรลุเป้าหมายนั้น” เขากล่าว
สำรองส่วนกลาง Amarakaeriในลุ่มน้ำอเมซอนในภาคตะวันออกของเปรูมีการจัดการผ่านความร่วมมือกับภาครัฐและ Harakmbut, Yine และ Machiguenga ชุมชนปกป้องป่าจากคนงานเหมืองทองผิดกฎหมายตัดไม้และการลักลอบขนยาเสพติด เขตสงวนรักษาคุณภาพน้ำของพื้นที่และดำเนินการเพาะปลูกถั่วอย่างยั่งยืนเพื่อสนับสนุนชุมชนในท้องถิ่น
อ่านเพิ่มเติม
“ ฉันเชื่อว่าคุณไม่สามารถมีพื้นที่คุ้มครองสำหรับธรรมชาติได้หากผู้คนที่อาศัยอยู่ในและรอบ ๆ พวกเขาไม่ได้รับประโยชน์ สำหรับฉันรูปแบบการกำกับดูแลร่วมของเราถือเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่” แอสวินฟลอเรซกิลซึ่งเป็นผู้นำด้านการเป็นหุ้นส่วนสำรอง Amarakaeri ของรัฐบาลกล่าว “ พื้นที่คุ้มครองไม่จำเป็นต้องเป็นภัยคุกคามต่อชุมชนพื้นเมือง ค่อนข้างตรงกันข้าม”
Walter Quertehuari Dariquebe ซึ่งเป็นตัวแทนของชุมชนพื้นเมืองในความร่วมมือมีความชัดเจนเกี่ยวกับผลประโยชน์
“ เราได้เรียนรู้ว่าการพัฒนาและการอนุรักษ์สามารถไปพร้อมกันได้ เนื่องจากการอนุรักษ์มีประโยชน์ทางเศรษฐกิจต่อชุมชนจึงไม่ถูกมองว่าเป็นภัยคุกคาม” เขากล่าว
“ โครงสร้างการกำกับดูแลที่ใช้ร่วมกัน เราตัดสินใจและมองหาโอกาสร่วมกัน เราแตกต่างจากอุทยานแห่งชาติที่มีการสงวนและมีโครงสร้างมากกว่าเล็กน้อย ในเงินสำรองเราสามารถใช้ประโยชน์จากทรัพยากรได้อย่างยั่งยืน”